Dzisiejszy dzień i jutrzejszy skłaniają do zadumy nad przemijaniem. Jego nieuchronnością. Przywołują jednocześnie wspomnienie ludzi, którzy odeszli. I ci WIELCY, i MNIEJ, ale zawsze konkretnym sercom drodzy.
Kochajmy zatem ludzi dopóki są wśród nas. Pamietajmy też o tych, których już nie na zawsze. Odwiedzajmy miejsca pamięci. Bo dopóku żyje pamięć o człowieku, dopóty on żyć nie przestaje.
Sięgnęłam do archiwalnych zdjęć. Niech przypomną Państwu chociaż kilka nazwisk z długiej listy ważnych dla Polski, Polaków. Efekt pobytu przed dwoma laty na jednym z piękniejszych polskich cmentarzy. W Zakopanem, na Pęksowym Brzysku.
