W lipcu godna polecenia jest retrosektywna wystawa prac Marii Urban-Mieszkowskiej. Czynna będzie aż do września. Początkowo planowana była 3 lata temu, w 20-tą rocznicę śmierci malarki. Plany pokrzyżowała pandemia. Dom Kucewiczów z nietajona radością zaprasza na nią obecnie.
Warto przypomnieć, że Artystka była przyjaciółką Marii Kuncewiczowej i aktywną członkinią Fundacji Kuncewiczów, powołanej przez Witolda Kuncewicza. Eksponowane we wnętrzach willi „Pod Wiewiórką” prace pochodzą z domowej kolekcji rodziny malarki. Ci, którzy twórczość Urban Mieszkowskiej kojarzą przede wszystkim z obrazkami dzieci, będą zdziwieni i zaskoczeni różnorodnością prezentowanych stylów i technik.
Maria Urban-Mieszkowska urodziła się w 1929 r. w Siemierzu niedaleko Tomaszowa Lubelskiego. Ukończyła Wolną Szkołę Malarstwa i Rysunku w Lublinie. Uprawiała malarstwo sztalugowe oraz ścienne, współpracowała z Wydawnictwem Lubelskim. Jej twórczość jest najbardziej znana z wydawanych w latach 80. XX w. kalendarzy i pocztówek z reprodukcjami portretów dzieci o dużych, czarnych oczach oraz okrągłych buziach. Maria Kuncewiczowa pisała o tych pracach następująco: „Dzieci z obrazów Mieszkowskiej są naiwne i pełne nadziei. Oczekują bowiem na radość, która na pewno je w życiu spotka”.
Prof. Tibor Csorba powiedział o jej malarstwie: „Twórczość Marii Urban-Mieszkowskiej posiada wszelkie po temu walory, aby się stała bliska nam dzisiejszym. Wiemy jak jest rzeczą niezwykłą wybrać spośród tysiąca jeden mikroświat, przysiąc mu wierność i ją dotrzymać w swym umiłowaniu”. Artystka związana była z Kazimierzem i Lublinem, w roku 1986 otrzymała tytuł Lublinianki Roku. Zmarła w 2020 roku.
Wystawa Marii Urban-Mieszkowskiej w Domu Kuncewiczów to inicjatywa społecznego komitetu jej rodziny i przyjaciół, skupionych wokół Dzielnicowego Domu Kultury LSM w Lublinie.
……………………………………………………………………………………………………………………………
W lipcu i sierpniu , pokoju Witolda weksponowane będą plakaty literackie Michała Stępnia.
Artysta urodził się w Tarnobrzegu. Specjalizuje się w tworzeniu plakatów, nawiązujących formą do prac artystów „Polskiej Szkoły Plakatu”. Podobnie , jak klasyków gatunku – uznanych grafików polskich z lat 60. XX wieku, prace Stępnia cechuje lapidarność i oszczędność formy, wymowna ironia, nowatorskie liternictwo, a także niezależność artystyczna. Michał Stępień starannie wybiera książki, do których plakaty tworzy. W jego opinii, literatura musi zwracać uwagę na ważne aspekty życia człowieka. Najchętniej sięga po klasyki literatury.
W Domu Kuncewiczów zostaną zaprezentowane m.in. plakaty do „Mistrza i Małgorzaty”, „Idioty”, „Don Kichota”, „ Balladyny”, „Śmierci pięknych saren” i „100 lat samotności”.
…………………………………………………………………………………………………………………………………
W tym samym czasie, w gabinecie Jerzego Kuncewicza prezentowana będzie autorska makieta centrum Kazimierza Dolnego.
Wykonała ją wrocławianka, zakochana (i rodzinnie związana z Miasteczkiem) Katarzyna Senkowska. Wprawdzie Dom Kuncewiczów jeszcze nie dostąpił zaszczytu umieszczenia na przestrzennym planie Kazimierza, ale to, co się na nim znalazło jest niezmiernie interesujące.
Postanowiliśmy zaprezentować Państwu makietę także z uwagi na opinię Marii Kuncewiczowej o tej wyjątkowej przestrzeni. Konteksty literacko-architektoniczne będziemy przywoływać w czasie wakacji podczas spotkań ze zwiedzającymi przy makiecie.
Dom Kuncewiczów na Festiwalu Literackim
15 lipca (sobota) o godz. 14.00 Dom Kuncewiczów zaprasza na spotkanie z prof. Leonem Popkiem. To psycholog, malarz, poeta, wykładowca, eseista. Urodził się 20 lutego 1936 roku w Korytynie na Zamojszczyźnie. Studiował wychowanie plastyczne, historię sztuki, pedagogikę i psychologię. Jest profesorem zwyczajnym. Zajmuje się psychologią różnic indywidualnych, psychologią zdolności, twórczości i sztuki. W latach 1958–1963 pracował jako nauczyciel wychowania plastycznego i muzycznego w liceach pedagogicznych w Leśnej Podlaskiej i w Zamościu.
Do 1969 roku był kierownikiem sekcji plastyki w Okręgowym Ośrodku Metodycznym w Lublinie, po czym objął stanowisko kierownika zespołu liceów ogólnokształcących, na którym to stanowisku pozostał roku 1972. W 1973 roku uzyskał stopień doktora psychologii i rozpoczął pracę na Wydziale Pedagogiki i Psychologii UMCS w Lublinie, gdzie pracuje również obecnie. Był kolejno prodziekanem (1979–1982), dyrektorem Instytutu Psychologii (1982–1984), dwukrotnie dziekanem Wydziału Pedagogiki i Psychologii UMCS (1984–1987 i 1990–1996), a w roku 2003 objął funkcję rektora Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej im. Jana Zamoyskiego w Zamościu i na tym stanowisku pozostał do 2006 roku.
Prof. Popek jest autorem wielu monografii, redaktorem książek, redaktorem naukowym „Annales Universitas Mariae Curie-Skłodowska”, twórcą dziewięciu tomów poezji, wiersze publikował również w wielu almanachach i czasopismach literackich. Jest członkiem Lubelskiego Oddziału Związku Literatów Polskich, a w latach 1998–2002 był jego prezesem.
Jako poeta jest laureatem wielu prestiżowych nagród ogólnopolskich, m.in. Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1961); Medal Komisji Edukacji Narodowej (1976), Zasłużony Działacz Kultury (1967), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984), dwukrotnie I Nagroda w Konkursie Poetyckim im. A. Kamieńskiej w Krasnymstawie (1999, 2003).
Jako artysta malarz tworzy głównie pejzaże; miał wiele wystaw zarówno w kraju, jak i zagranicą.